Αρχική » Σχόλια » Black Friday στην Ελλάδα-Το μωρό που πέθανε στην κούνια

Black Friday στην Ελλάδα-Το μωρό που πέθανε στην κούνια

Η Black Friday στην Ελλάδα
Η Black Friday στην Ελλάδα

Η Black Friday στην Ελλάδα “γεννήθηκε” το 2016… Ήρθε και όπως συμβαίνει με όλα τα μωρά, η προσμονή και ο ενθουσιασμός ξεχείλιζαν και όλοι έσπευσαν να αγκαλιάσουν το νεογέννητο μωρό του Ελληνικού εμπορίου και της Ελληνικής κατανάλωσης. Ένα χρόνο μετά όμως το νεογέννητο του Ελληνικού καπιταλισμού ψυχορραγεί στην κούνια του και πιθανόν μάταια προσπαθούν όλοι να περάσουν αισιόδοξα μηνύματα σχετικά με την υγεία και το μέλλον του.

Η Black Friday στην Ελλάδα πριν προλάβει να γνωρίσει άνοδο άρχισε να γεύεται την πτώση και αυτό οφείλεται σε παραπάνω από μία αιτίες. Την πρώτη χρονιά χωρίς ιδιαίτερη διαφημιστική καμπάνια και “σπρώξιμο”, αρκετά πολυκαταστήματα (κυρίως τεχνολογίας) βίωσαν στιγμές Αμερικάνικης φρενίτιδας αγορών με ανθρώπους να συνωστίζονται και να σπρώχνονται σε κατάμεστα καταστήματα.

 Κανένας δεν θέλει να νιώθει πως “έχασε την ευκαιρία”, πως δεν κατάφερε ότι και ο διπλανός του.

Αρκετοί πιθανόν να κατάλαβαν από την αρχή πως δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ακόμα εμπορικό “τρικ”, ένα “marketing gimmick” όπως λέγεται και διεθνώς. Παρόλα αυτά, ακόμα και όταν μπορούμε να δούμε την πραγματική εικόνα, είναι δύσκολο να αντισταθούμε στην κίνηση της μάζας και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Κανένας δεν θέλει να νιώθει πως “έχασε την ευκαιρία”, πως δεν κατάφερε ότι και ο διπλανός του. Όλοι μας θέλουμε να παίρνουμε περισσότερα ξοδεύοντας λιγότερα και ακόμα και όταν αυτό δεν είναι αλήθεια, αλλά οι περισσότεροι νομίζουν πως είναι, δεν είναι εύκολο, λοιπόν, να αντισταθείς. Για αυτό το λόγο πολλοί ψώνισαν, έστω “το κάτι τι”, όπως και εγώ.

Η κατανάλωση, στα πλαίσια μιας καταναλωτικής κοινωνίας, είναι μια θρησκεία που επιβάλλεται και αυτή, να θεσμοθετήσει γιορτές και θα αρχίσει παίρνοντας τις ήδη υπάρχουσες θρησκευτικές, κάθε θρησκείας και θα τις μετατρέψει σε εμπορικές. Βλέπετε, το χρήμα και το εμπόριο δεν έχουν “ρατσιστικές” ή “εθνικιστικές” τάσεις όταν πρόκειται να πάρουν… στο να δώσουν έχουν κάποια θέματα. Έτσι, η Black Friday από μια ημέρα μετά την ημέρα των Ευχαριστιών όπου ο κόσμος έκανε τις αγορές του για τα Χριστούγεννα και οι μαγαζάτορες έκαναν κάποιες προσφορές για να γράψουν την ημέρα με μαύρο μελάνι στα βιβλία τους (ως κερδοφόρα) και όχι με κόκκινο (με χασούρα), μεταμορφώθηκε σε μια παγκόσμια γιορτή προσφορών και κατανάλωσης.

Η μέρα, τότε, συνοδευόταν από παρελάσεις με τον Santa Claus ως τιμώμενο πρόσωπο, στολίδια και τραγούδια. Στο πρόσφατο παρελθόν και το παρόν η μέρα αυτή έχει μετατραπεί σε εβδομάδα και βάλε στην Ελλάδα και είναι γεμάτη συνωστισμό, ταλαιπωρία, σπρωξίματα, βρισιές… ακόμα και εγκλήματα. Αν και ούτως ή άλλως είναι εξ αρχής εγκληματική…

Η Black Friday στην Ελλάδα δεν γνώρισε ούτε το “τότε” ούτε το “πρόσφατο παρελθόν” της Αμερικής. Η Black Friday στην Ελλάδα δεν είδε εκπτώσεις 70%, 80% και 90% που ήταν τα νούμερα που “έπαιζαν” στα πολυκαταστήματα Walmart, Macy’s, Kohl’s ή Best Buy και ο κόσμος κατασκήνωνε ακόμα και 3 μέρες πριν απ’ έξω. Ακόμα κι εκεί αυτά έχουν μειωθεί και το βάρος έχει πέσει στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Η Black Friday στην Ελλάδα είχε 20%, 30% και σε ελάχιστες εξαιρέσεις 50%… Τώρα, έχει 10%, 20%, 30% και τα μεγαλύτερα ποσοστά είναι για τόσο περιορισμένα προϊόντα και “άκυρα” που συνήθως δεν αξίζει να αναφερθούν.

Η Black Friday στην Ελλάδα απευθύνεται σε μια κοινωνία με ποσοστό ανεργίας 24%, με ποσοστό 21% ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας, με περισσότερο από τους μισούς Έλληνες να χρωστούν στο κράτος ή σε τράπεζες.

Οι περισσότεροι μαγαζάτορες δεν επωφελούνται της κίνησης, πόσο μάλλον της κερδοφορίας μια που την μερίδα του λέοντος παίρνουν οι μεγάλες αλυσίδες και τα εμπορικά κέντρα, όπως πάντα. Δεν μπορούν να ξοδέψουν για διαφήμιση, δεν μπορούν να μειώσουν τις τιμές ιδιαίτερα μια που κανένας δεν θα τους μειώσει τα έξοδα και τις περισσότερες φορές έχουν να ανταγωνιστούν στην λιανική τους ίδιους τους τους προμηθευτές που και αυτοί δίνουν λιανική με μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους και αποθέματος.

Η Black Friday στην Ελλάδα
Η Black Friday στην Ελλάδα

Η Black Friday στην Ελλάδα απευθύνεται σε μια κοινωνία με ποσοστό ανεργίας 24%, με ποσοστό 21% ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας, με περισσότερο από τους μισούς Έλληνες να χρωστούν στο κράτος ή σε τράπεζες. Οι υπάλληλοι που εξυπηρετούν όσους θα βγουν να αγοράσουν “ευκαιρίες” στην Black Friday αμείβονται με 400 και 500€ στην καλύτερη περίπτωση και το ατυχές είναι πως οι περισσότεροι και από αυτούς που αγοράζουν δεν παίρνουν περισσότερα.

Την Black Friday στην Ελλάδα την βλέπουμε να διαφημίζεται πολλές μέρες πριν και πολλά καταστήματα, ανάμεσα τους και διεθνή όπως τα Media Markt, να ξεκινούν εκπτώσεις 3 μέρες πριν. Κάτι τέτοιο δεν το κάνουν σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, ούτε το κατάστημα του παραδείγματος στην χώρα προέλευσης του, την Γερμανία. Κάτι δείχνει και αυτό…

Μέσω της Black Friday και του καταναλωτισμού ο άνθρωπος ουσιαστικά δεν ψάχνει προϊόντα, ψάχνει πιο βασικά και θεμελιώδη “πράγματα” όπως κοινωνική ένταξη, κοινωνική καταξίωση και κοινωνική αποδοχή. Ναι, τα ψάχνει με λάθος τρόπο αλλά αδιαμφισβήτητα αυτά ψάχνει. Θέλουμε να νιώσουμε πως μπορούμε κι εμείς, πως το κάνουμε κι εμείς και πως είμαστε κι εμείς ικανοί και ελεύθεροι (για αγορές και κατανάλωση) και ας αποδεικνύουμε ακριβώς το αντίθετο με την όποια συμμετοχή μας… Μα είπαμε, είναι δύσκολο να αντισταθείς.

Δυστυχώς, η μειωμένη κίνηση σε σχέση με πριν, για την Black Friday στην Ελλάδα, δεν οφείλεται στην συνειδητοποίηση των παραπάνω και στην αντίσταση των ανθρώπων στον καταναλωτισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, μα στην οικονομική του εξαθλίωση. Οι Έλληνες “την πάτησαν” και παρασύρθηκαν ξοδεύοντας αυτά που δεν είχαν και μην έχοντας για τις επόμενες μέρες, την πρώτη χρονιά της Black Friday στην Ελλάδα. Θα επαναλάμβαναν το ίδιο σίγουρα, αλλά δεν μπορούν.

Το θείο βρέφος του καταναλωτισμού αργοπεθαίνει στην Ελλάδα, μάλλον μαζί με μεγάλη μερίδα κατοίκων της…