Όλοι θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και βλέποντας κάποιος αυτή την φωτογραφία δεν μπορεί παρά να σκεφτεί την έννοια ή την ιδέα της ελευθερίας.
Ίσως μαθαίνουμε από μικροί ότι είμαστε ελεύθεροι ή ότι είναι καλό να είμαστε ελεύθεροι. Ή ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να μας αφαιρέσει την ελευθερία μας.
Μπορεί να έχουμε όλα τα βασικά υλικά αγαθά ή και περισσότερα που να αγγίζουν την επάρκεια ακόμα και την πολυτέλεια. Μπορεί να ζούμε σε μια όμορφη μεγάλη πόλη.
Είμαστε ελεύθεροι όμως, πραγματικά ελεύθεροι;
Πόσο, για πόσο, και πως θα μπορούσαμε να ζήσουμε διαφορετικά από τον συνηθισμένο, τυποποιημένο σε κάποιο βαθμό τρόπο ζωής μας; Ο σημερινός τρόπος ζωής του λεγόμενου δυτικού κόσμου με το οικονομικό σύστημα και τις αξίες που προωθεί μάλλον δεν μας αφήνει και πολλά περιθώρια.
Έχουμε φως από το παράθυρο, είμαστε όμως μόνιμα μέσα από από αυτό. Είμαστε μέσα στο όμορφο γυαλιστερό κλουβί μας και έχουμε εμπεδώσει ότι δεν θα επιβιώσουμε έξω από αυτό. Ούτε θα μπορούσαμε να είμαστε ευτυχισμένοι έξω από αυτό.
Γιατί εδώ μέσα κατόπιν δικής μας προσπάθειας μας παρέχονται όλα όσα είναι αναγκαία για να συνεχίζουμε να ζούμε με τον συγκεκριμένο τρόπο που έχουμε μάθει.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι;
