Το “Bird Box”, πολυδιαφημισένο και πολυαναμενόμενο, είναι η 2η ταινία του Netflix, μετά το “Roma”, που έκανε πρεμιέρα και σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες. Το είδα την πρώτη μέρα που έγινε διαθέσιμο στην δημοφιλή πλατφόρμα και αναγκάστηκα κι εγώ να κλείσω τα μάτια μου μαζί με τους πρωταγωνιστές, για άλλους όμως λόγους.
Πρωταγωνίστρια και κεντρικό πρόσωπο της ταινίας η Μάλορι που την υποδύεται η Σάντρα Μπούλοκ. Μέχρι εδώ πολύ ωραία γιατί η Σάντρα Μπούλοκ μου είναι αρκετά συμπαθής αν και οι ταινίες και οι ρόλοι της είναι αρκετά μέτριοι. Στο “Bird Box” η Σάντρα Μπούλοκ έχει μαζί της δύο μικρά παιδιά και όλη μαζί προσπαθούν να σωθούν από μια αόρατη απειλή.
Βασισμένη στο ομώνυμο post apocalyptic (μετά-αποκαλυπτικό) μυθιστόρημα του Τζος Μάλερμαν, το «Bird Box» εκτυλίσσεται σε έναν κόσμο όπου μια αόρατη, άγνωστη, μυστηριώδης δύναμη έχει αποδεκατίσει τον πληθυσμό του πλανήτη. Αν αντικρίσεις αυτή την πηγή του κακού, είσαι καταδικασμένος να πεθάνεις αυτοκτονώντας. Δυστυχώς είναι από τις φορές που ο κανόνας που λέει πως ένα καλό βιβλίο σπάνια γίνεται καλή ταινία επιβεβαιώνεται.
Μέσα από flash backs μας δείχνει η βραβευμένη με Όσκαρ για το ξενόγλωσσο “Hævnen” (2010), Susanne Bier, πως η Μάλορι και τα παιδιά έφτασαν ως εδώ. Η Susanne Bier που σκηνοθετικά είναι ικανή για το καλύτερο (The Night Manager π.χ.) αλλά και για το χειρότερο (Serena) εδώ τείνει προς το δεύτερο.
Με τα μάτια κλειστά…
Το “Bird Box” (Με τα μάτια κλειστά όπως αποδόθηκε στα Ελληνικά ο τίτλος) από το Netflix θα έπρεπε να είναι ένα post apocalyptic ατμοσφαιρικό θρίλερ. Ένα θρίλερ βασισμένο στους διαφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες και πως αυτοί αντιμετωπίζουν και διαχειρίζονται αυτό το μυστηριώδες κακό, την αόρατη απειλή. Θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από ξαφνικό τρόμο αλλά και αγωνία που θα χτίζεται σταδιακά. Θα έπρεπε να μας αναγκάσει να ταυτιστούμε, να συμπαθήσουμε και να αντιπαθήσουμε χαρακτήρες, να “πνιγούμε” από κλειστοφοβία και να φοβόμαστε να αντικρίσουμε αυτό που δεν βλέπουμε και ποτέ δε θα δούμε. Θα έπρεπε να μας κάνει να κλείσουμε τα μάτια… Αυτό το έκανε. Για όλους τους λάθος λόγους όμως.
Ο σεναριογράφος Eric Heisserer (υποψήφιος για Oscar για την διασκευή του Arrival) κατάφερε να πάρει το best seller βιβλίο “Bird Box” και να το μετατρέψει σε ένα βαρετό, ρηχό σενάριο με χαρακτήρες χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο αγαπημένος John Malkovich κάνει ότι μπορεί σε λιγοστές στιγμές και ατάκες, ενώ η Sarah Paulson, η Jacki Weaver και ο Trevante Rhodes απλά πελαγοδρομούν.
Κρίμα γιατί ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να δω αγαπημένους ηθοποιούς σε ένα αγαπημένο είδος ταινίας, βασισμένο σε ένα πολύ καλό βιβλίο. Το “Bird Box” του Netflix ήταν τελικά σαν ένα κάτω του μετρίου φαγητό στο οποίο κάποιοι σπατάλησαν πολύ καλές πρώτες ύλες.
